Samenvatting

Bewegingsstoornissen die zich presenteren op de kinderleeftijd zijn anders dan bewegingsstoornissen op de volwassen leeftijd. Op de kinderleeftijd zijn bewegingsstoornissen vaker hyperkinetisch en bestaat het fenotype doorgaans uit meer dan één bewegingsstoornis en bijkomende (niet-)neurologische symptomen. Verworven en genetisch bepaalde aandoeningen komen beide voor. Dit kan het diagnostisch proces voor kinderen met een bewegingsstoornis complex en langdurig maken en een structurele aanpak is geboden. In deze bijdrage zullen wij ons richten op de herkenning van bewegingsstoornissen bij kinderen. Aan de hand van een diagnostisch algoritme staan we stil bij de diagnostiek bij kinderen met een bewegingsstoornis. De symptomatische behandeling van bewegingsstoornissen bij kinderen verschilt niet van die bij volwassenen. Bij een metabole aandoening kunnen behandelingen (vermijden van uitlokkende factoren, gentherapie en/of dieet e.d.) ingrijpen op het metabole defect en op deze manier helpen om de bewegingsstoornis te stabiliseren.