Samenvatting

De diagnose arterieel herseninfarct bij kinderen wordt om diverse redenen vaak pas laat gesteld. De klinische symptomen komen grotendeels overeen met die van volwassenen. De snelheid van ontstaan is echter bij de meerderheid van de kinderen niet abrupt maar geleidelijk of stapsgewijs progressief. De belangrijkste oorzaken zijn de niet-atherosclerotische arteriopathieën, in het bijzonder transiënte cerebrale arteriopathie, dissectie en moyamoya-vasculopathie. Daarnaast moeten trombo-embolische oorzaken en protrombotische risicofactoren worden overwogen. Bij patiënten met een arteriopathie en een positieve familieanamnese, betrokkenheid van andere vaatbedden en organen, of vaatafwijkingen met zowel stenosen als aneurysmata, moet gedacht worden aan een onderliggende genetische oorzaak. Elk kind met de verdenking op een arterieel herseninfarct moet een MRI inclusief DWI en MRA van halsvaten en cirkel van Willisvaten ondergaan. Daarnaast zijn protrombotisch laboratoriumonderzoek en een echocardiogram geïndiceerd. Voor de behandeling bestaat nog weinig wetenschappelijk bewijs en ook geen consensus.