Samenvatting

De oorzaak van een gedragsverandering ligt over het algemeen op het grensvlak van de neurologie en de psychiatrie. Het stellen van een etiologische diagnose is uiteraard voor de behandeling relevant. Zowel een gestructureerde anamnese en heteroanamnese als een gedegen gedragsneurologisch onderzoek is heel waardevol en richtinggevend in de differentiële diagnose. Twee zaken zijn in deze context vooral van belang. Ten eerste: een gedragsverandering kan veroorzaakt worden door stoornissen in frontale cognitieve functies, met name van de sociale cognitie en de executieve functies. Ten tweede: nauwkeurige observatie is essentieel voor het gedragsneurologisch onderzoek. In het artikel zullen de frontale cognitieve functies worden behandeld en handvatten worden gegeven voor een gestructureerd gedragsneurologisch onderzoek in de spreekkamer.