Licht traumatisch hoofd/hersenletsel

Door op 18-06-2019
  • 00Inleiding
  • 01Klinische classificatie
  • 02Initieel beeldvormend onderzoek
  • 03Biomarkers
  • 04Trombocytenaggregatieremming en orale antistolling
  • 05Herstel en prognose
  • 06Aanvullend onderzoek bij klachten na licht THL
  • 07Interventies en behandeling bij klachten na licht THL
  • 08Conclusie
  • 09Reacties (0)

Samenvatting

Traumatisch hoofd/hersenletsel (THL) is een van de meest frequente neurologische aandoeningen in Nederland. Klinisch worden licht (80-85% van de patiënten), middelzwaar en ernstig THL onderscheiden. In de acute fase is een belangrijke rol weggelegd voor de CT-scan om de aanwezigheid van traumatische (intra)craniële afwijkingen aan te tonen. De landelijke richtlijn is weinig specifiek als het gaat om het identificeren van patiënten met CT-scanafwijkingen, biomarkers zouden hierin een rol kunnen gaan spelen. Zeker één op de vier patiënten met licht THL heeft langdurig last van posttraumatische klachten die onder meer het hervatten van werk of studie en andere dagelijkse activiteiten negatief beïnvloeden. Patiënten met een verhoogde kans op een ongunstige uitkomst dienen tijdig te worden geïdentificeerd, zodat zij adequaat kunnen worden begeleid. Enkele factoren geassocieerd met een suboptimaal functioneel herstel zijn de ernst van het letsel, leeftijd, stemmingsklachten, opleidingsniveau, copingstijl, medische voorgeschiedenis en vroege posttraumatische klachten zoals nekpijn. 

Log nu in om het volledige artikel te bekijken of om te reageren.

Abonneren

Informatie over dit artikel

Auteurs Jacobs, B.
Naalt, J. van der,
Rubriek Nascholingsartikel
Accreditatie 1 accreditatiepunt
Publicatie 18 juni 2019
Editie Nervus - Jaargang 4 - editie 2 - 2019-2

Leerdoelen

  • diagnosticeren van licht traumatisch hoofd/hersenletsel (THL);
  • kennismaken met de nieuwste ontwikkelingen aangaande de landelijke richtlijn ‘Opvang van patiënten met licht traumatisch hoofd/hersenletsel’, met name waar het gaat om aanvullend onderzoek op de spoedeisende hulp en de rol van biomarkers hierin;
  • herkennen van de belangrijkste determinanten van de prognose na licht THL;
  • detecteren van aanhoudende posttraumatische klachten bij licht THL;
  • formuleren van een vervolgbeleid inclusief aanvullend onderzoek.