Samenvatting

Elektrolytstoornissen komen vaak voor in de klinische praktijk en kunnen neurologische verschijnselen veroorzaken. Hypo- en hypernatriëmie leiden met name centraal tot neurologische verschijnselen. De wijze waarop gecorrigeerd moet worden hangt af van osmolaliteit en volumestatus. Bij te snelle correctie van hyponatriëmie kan osmotische demyelinisatie als beruchte cerebrale complicatie optreden. Het onderscheid tussen cerebral salt wasting en SIADH is moeilijk, en dat kan leiden tot verkeerde maatregelen met schade bij de patiënt tot gevolg. Hypo- of hypokaliëmie geeft met name klachten op spierniveau. Bij calciumstoornissen zijn zowel centrale als perifere verschijnselen mogelijk, waarbij bij hypocalciëmie agitatie, verwardheid, insulten en tetanie de bekendste zijn; bij hypercalciëmie daarentegen juist lethargie, gedaald bewustzijn en spierzwakte. Klinische verschijnselen van hypomagnesiëmie lijken op die van hypocalciëmie, verschijnselen van hypermagnesiëmie zijn zeer zeldzaam, blijkbaar door de grote tolerantie voor hoge serummagnesiumwaarden. De diagnostiek en behandeling van elektrolytstoornissen staat beschreven in een richtlijn van de Nederlandse Internisten Vereniging (NIV).