Samenvatting

Acuut ontstaan monoculair visusverlies is een spoedgeval op het grensvlak van neurologie en oogheelkunde, waardoor het vaak lastig is snel een diagnose te stellen. Naast een gerichte anamnese dient een gestructureerd onderzoek plaats te vinden met een visusmeting, beoordeling van de pupillen en fundoscopie, in samenwerking met de oogarts. De belangrijkste lokalisaties voor het optreden van monoculair visusverlies zijn de oculaire media, retina en n. opticus met verschillende mogelijke oorzaken. Ischemie van de retina door embolieën vanuit de a. carotis is in de neurologische praktijk het meest voorkomend, waarbij een reuscelarteriitis niet over het hoofd gezien mag worden. De differentiële diagnose is breed en mogelijkheden voor diagnostiek zijn divers. De behandeling is afhankelijk van de etiologie en vooralsnog met name gericht op secundaire preventie.