Samenvatting

Restless legs syndrome (RLS) is een klinische diagnose die wordt gesteld op basis van de anamnese. Hierbij moet rekening worden gehouden met comorbiditeit en het gebruik van medicatie. Periodic limb movements during sleep (PLMS) zijn geassocieerd met RLS, echter in afwezigheid van andere slaapstoornissen kunnen ze voorkomen in het kader van een apart ziektebeeld, periodic limb movement disorder (PLMD). De pathofysiologie van beide ziektebeelden is nog niet geheel duidelijk, maar er lijkt sprake van een genetische invloed in combinatie met overige chemische factoren. Aanvankelijk werd RLS vooral behandeld met dopamineagonisten en ook wel andere middelen, echter de afgelopen jaren is er steeds meer bewijs gevonden voor de effectiviteit van behandeling met andere medicatie zoals alfa-2-delta (α2δ)-liganden. Het optreden van augmentatie is een belangrijke oorzaak voor deze verandering in behandeling. Bij augmentatie ontstaan de klachten van RLS steeds eerder op de dag, kunnen ze uitbreiden naar andere lichaamsdelen en zijn de klachten vaak heviger als bijwerking van dopaminerge behandeling.